Urine incontinentie bij vrouwen

Door verzwakking van de bekkenbodemspieren komt urine-verlies bij vrouwen vrij frequent voor. Met oefeningen kunnen zij deze spieren en de sluitspier van de blaas eventueel wel gaan trainen. Vrouwen kunnen ook urine verliezen als zij niezen; als zij lachen; of als zij springen. Net als bij mannen kan het ook vóórkomen als zij opeens heel nodig moeten gaan plassen, of als zij koffie hebben gedronken. Bij vrouwen is de oorzaak van urine-incontinentie echter ook dikwijls gelegen in irritatie van de blaas na een blaasontsteking. Een veel vóórkomende oorzaak van urine-incontinentie bij vrouwen is ook gelegen in een overactieve blaas, maar deze oorzaak van urine-incontinentie komt bij mannen al evenzeer voor. Urineverlies komt bij vrouwen eveneens voor door inspanning zoals hoesten, bukken, tillen, etc. Dit wordt stressincontinentie genoemd. Stressincontinentie bij vrouwen komt met name ook voor wanneer de bekkenbodemspieren, die de blaas ondersteunen, verzwakt zijn geworden. Dit wordt aandrangincontinentie, of urge-incontinentie genoemd. Aandrangincontinentie ontstaat als de blaas extra prikkelbaar is. Dit duidt op een 'overactieve' blaas. Hierbij trekken de spieren in de blaaswand onverwacht samen waardoor soms urine uit de blaas wordt geperst. Dit kan zowel 's nachts als overdag gebeuren. Ook mannen kunnen overigens last hebben van urge-incontinentie. Heel vaak verbeteren de klachten van een overactieve blaas na verloop van tijd overigens vanzelf. Met fysiotherapie worden ook goede resultaten bereikt. Met blaastraining kunnen vrouwen duidelijk meer contrôle krijgen over het plassen. Een speciale app op de telefoon, of op de tablet, kan daarbij goed van pas komen.

Bij een prolaps krijgen bepaalde organen in het bekken: zoals de blaas; de baarmoeder; of de endeldarm; onvoldoende steun van het omringende steunweefsel en van de bekkenbodem. Door het gebrek aan steun zakken de organen langzaam naar beneden. Ongewild urineverlies kan daarvan het gevolg zijn, of juist moeilijk kunnen (uit)plassen en/of ontlasten. Ook bepaalde klachten op seksuologisch gebied kunnen overigens mede aan een prolaps worden toegeschreven.

Onder de term 'urineverlies' wordt ook begrepen: 'het-niet-kunnen-ophouden-van-de plas-tot-aan-het-toilet'. Dit wordt aandrangincontinentie of urge-incontinentie genoemd.

N.B. Naast ''urine incontinentie' komt ook 'fecale incontinentie' bij mensen voor. Dit ongewilde ontlastingsverlies wordt ook wel ''faeces incontinentie'' genoemd, ofwel 'feces incontinentie'. De meest voorkomende oorzaak hiervan is een beschadiging, of een verzwakking van de 'sphincter ani externus' en van de 'sphincter ani internus'.